همانطور که در مقاله پیشین گفتیم ، امروزه فست فود ها یک عدد از پرطرفدار ترین مواد غذایی در سراسر دنیا میباشند ، یکی از بهترین و سرشناس ترین این مدل مواد غذایی همبرگر ها میباشند . در این مطلب قصد داریم تاریخچه ی این غذا را برای شما شرح دهیم .
راه اندازي فست فود
تاکنون شده از خودتان سوال فرمایید که چرا فقط همبرگرها را در نان های گرد سرو می کنند؟
مطلقا زیرا گرد و دایره ای اند؛ عالی برش های کالباس ها و ژامبون ها هم گرد هستند!؟ اصلا چرا اسم این طعام همبرگر می باشد؟ از کجا آمده و چه گونه به این محبوبیت رسیده می باشد؟ چطور و چه گونه طی سالیان سال، میلیاردها دلار برای همین غذای معمولی و لذیذ مبادله گردیده می باشد؟ امروزه همبرگر یکی از بی آلایش ترین و بسیار ترین غذاها است، آوازه در میان المللی دارد و در کمتر شهری نمی توانایی این ساندویچ لذیذ را پیدا کرد؛ هر روز میلیون ها نفر در سراسر عالم از این ساندویچ استفاده می نمایند و ممکن است تعداد کسانی که به همبرگر علاقه ندارند زیاد قلیل باشد .
به جا مانده
لشگر چنگیز مورخ حقیقی و واقعی بروز همبرگر بر هیچ کس واضح نیست، البته بر شالوده داده ها موجود، همبرگرهای امروز، نسل پنجم یا این که ششم همبرگرها میباشند . فرماندهان لشگر چنگیزخان به این سود رسیدند که تکان سربازان همپا با گروه تدارکات جنگ؛گله دام ها و وسایل مربوط فراوان طاقت فرسا و طولانی است و سرعت پیشروی آن ها را قلیل می کند . آنها به سربازان آموزش دادند که تکه های گوشت را درون پارچه های خاص پیچیده و در تحت زین اسب خود نگه دارا هستند . آنان به گوشت ها اندازه متعددی نمک و نوعی پودر فلفل مانند می زدند و آن را نگهداری می کردند . گوشت های محصور در پارچه، با توجه به تکان اسب و وزن سرباز، به خیر و خوبی نرم می شدند و در مدت مدت کوتاهی با میزان کمی آتش، پخته و مصرف می شدند . این غذا، شاید نسل اولیه همبرگرهای مدرن باشد، این راه پخت ابعاد به وسیله سربازان به دیگر لشگرها برده شد و تا سال ها بعد، سربازان از این غذا استعمال می کردند . در قرن پانزدهم، یکسری از بازرگانان آلمانی این شیوه مهیا کردن گوشت را از سربازان تاتار یاد گرفته و به این نتیجه رسیدند که با کمی تغییر، این طعام را برای ملوان ها و سربازهایی که در دریا بودند نیز استفاده نمایند .
گشوده
نیز ژرمن ها آلمانی ها، گوشت گاو را در قطعات فراوان بزرگی می بریدند و با میزان متعددی نمک در بشکه هایی به رخ کاملا فشرده قرار می دادند . بشکه ها را در جایی می گذاشتند که دمای هوا زیاد اندک و رطوبت پایینی داشت و این امر منجر می شد که گوشت ها تا بازه زمانی طولانی قابل حفظ و مصرف باشد . بعدها دریانوردان آلمانی خاطره گرفتند که گوشت را به چهره خوبتر و کامل تری خشک، دودی و نمک سود کنند . این گونه مراقبت گوشت، باز نیز به وسیله دریانوردان به هزاران نقطه عالم برده شد و تقریبا مردمان تمامی جهان با آن آشنا شدند تا جایی که تاثیر آن در تمدن غذایی ملل متعدد قابل رویت هست . در فرمان غذاهای پرتقالی، برزیلی و اسپانیایی و… هنوز هم از گوشت گاو نمک سود، خشک و دودی گردیده دوچندان استعمال می شود .
همبرگرها تغییرات خویش را ادامه دادند و وارد سفره غذاهای مردم شهرنشین هم شدند و پاره ای تغییر فرم پیدا کردند و تا حدود زیادی به بیفتک ها مشابه شدند . در قرن هجدهم، بازرگانان آلمانی همبرگر را به آمریکا بردند و همبرگر با نام استیک هامبورگی یا گوشت هامبورگی به منوی رستوران های ایالات متحده وارد شد .
همبرگر
متولد می شود چارلی نارگین، در سال ۱۸۸۵ در جزیره ها سیمور (هند غربی) غذایی را مهیا کرد که مشتمل بر گوشت نرم، خرد و پاره ای سرخ گردیده بود و یار با سبزی جات سرو می شد . او گوشت را به چهره کوفته درمی آورد البته آنگاه از مدتی متوجه شد که تناول کردن کوفته ها پاره ای طاقت فرسا است؛ او کوفته های گوشت را پهن کرد و به فیس تخت و گرد در آورد و اسم طعام را همبرگر گذاشت . امروزه جزایر سیمور را پایتخت همبرگر جهان می نامند .
همزمان با اختراع آقای نارگین، فرانک و چارلز منچزر که دو برادر هامبورگی بودند، به ایالات متحده و شهر نیویورک مسافرت کردند؛ آن دو عملکرد داشتند سوسیس های گوشت خوک آلمانی را در نیویورک به فروش برسانند . در رستوران آنها، سوسیس ها محبوبیت چندانی پیدا نکردند و به علت سختی تهیه، دو اخوی ناچار شدند تا گوشت هامبورگی یا این که به عبارتی همبرگر را نیز به غذاهای خود بیش تر نمایند . آنان برای اولین توشه گوشت ها را کاملا خرد کردند و مانند راه و روش پخت بیفتک، همبرگر را سرخ می کردند . گشوده نیز برای اولین توشه همبرگر را دربین دو برش نان قرار دادند و به صورت ساندویچ درآوردند . همبرگر اندک اندک دوست داستنی شد و سرنوشت در سال ۱۹۰۴ در نمایشگاه غذایی سنت لویس به سناریو همگانی درآمد . اما، همبرگر مدرن در سال ۱۹۲۱ بوسیله یک سرآشپز آمریکایی به نام والت آندرسون، به شکل استاندارد درآمد . او اهل ویریجینا کانزانس بود . آندرسون گوشت گاو را تماما خرد و به صورت قطعات گرد و تخت، روی آتش کباب و دودی می کرد . در پایان هم خوراک را برای ظواهر بهتر و برای آنکه خرد نشود، هم پا با نان گرد و سبزیجات به صورت ساندویچ سرو می کرد . وی توانست در آن سال سرمایه دار معروف، بیلی اینگرام، را متقاعد کند تا با سرمایه گذاری۷۰۰ دلاری، رستورانی با منوی منحصر به فرد همبرگر را با اسم وایت کسل سازه کند و این اولِ آوازه جهانی همبرگر و رستوران های زنجیره ای آن بود . سال ها بعد از آن برادران مک دونالد رستوران خویش را باز کردند و با امداد ری کراک توانستند همبرگر را به عنوان غذایی پرسرعت عرضه نمایند و این طعام را به آوازه جهانی برسانند .
هفت
اسکناس ۱ میلیون دلاری! مطمئا هر کسی در زندگی خود بار ها با تبلیغات یا این که سفارش های سرمایه گذاری روبه رو شده است، پیشنهاد هایی که نویددهنده یک فیض آنچنانی می‌باشد تعدادی از اشخاص ریسک انجام این سرمایه گذاری ها را می پذیرند اما تعداد زیادی با دقت به عدم برد اکثری از نمونه های قبلی از انجام آن پرهیز می کنند، به طور انقطاع درصورتی که هر فرد آمریکایی می دانست سرمایه ۷۰۰ دلاری اش ( ۷ اسکناس ۱۰۰ دلاری) در برهه زمانی مقطع کمتر از ۱۰۰ سال ثروتی ۷۰۰ میلیون دلاری را برای وی و خانواده اش به ارمغان می آورد لحظه ای درنگ نمی کرد! و حتما و به سادگی این ریسک را می پذیرفت! .
